توفیقیست همراهی نمایندهی رهبر انقلاب در سفرهای استانی.
شاید جز روزهای خوش، پربرکت و البته روزهای پرکار و بسیار خسته کننده (به لحاظ جسمی) در زندگیام هم باشد. سفر به استان آذربایجان و همراهی با ایشان از خوشآیندیهایی بود که وصفش به قلم (شاید هم صفحات کی برد) نمیآید.
در سفر به استانها معمولا یکی از برنامههای ایشان، حضور در گلزار شهدای انقلاب علیالخصوص شهدای دانشآموز است.
در آخرین سفر (7-9 مهرماه 1389) مهمان استان آذربایجان غربی بودیم، در مزار شهدا با صحنهای مواجه شدم که ترجیح میدهم تنها عکسش را بگذارم که ببینید.
این در حالیست که شاید این عکس ناشنوا بودن این پدر رانشان ندهد.
حتی نمیتواند بگوید که با چه دقت و ظرافتی سنگ مزار پسرش را میشست.
.................................................
پ.ن با اینکه معتقدم که این جمله را نخنما کرده اند، ولی برایم این سوال همچنان وجود دارد که:
«بعد از شهدا چه کردهایم؟»