حرف اول

زندگی ما انسان‌ها از جایی شرع می‌شود که می‌آییم. سرچشمه‌اش هم می‌شود اعلام نیاز. اعلام نیازی که تنها خدا پاسخ‌گوی آن است. ما در هر موردی که بخواهیم، باید و می‌توانیم تنها از یک منشاء بخواهیم. استفاده از قید باید، را هم می‌توانید حذف کنید. چون تنها یک برداشت و نظر شخصی است. اگر برای رسیدن به یک مقصد تنها یک راه وجود داشته باشد. ره‌رو «باید» تنها از همان راه عبور کند. پس در مورد نظر اولیه هم «باید» از قید باید استفاده کرد. برای رسیدن به هر چیز و هرجایی نیازمندیم. نیازمند به یک منبع و یک جا. بعد مکانی‌اش را نمی‌گویم، چون اصلا نمی‌دانم که چه باید باشد. در مورد منبع‌ش هم تنها یکی از اسماءش را می‌شناسم که شهره است. الله. نیاز وقتی به اوج می‌رساند، نیازمند مضطر می‌شود. این موقع است که بی‌نیاز به سراغ نیازمند می‌آید. چه کسی غیر از رب به بنده‌اش می‌تواند کمک کند. (1) نیاز ما تا آن‌جایی‌ست که حتی برای شروع ارتباط هم دست نیاز را به سمت بی‌نیاز بلند می‌کنیم. برای شروع ارتباط هم صدای‌ش می‌کنیم. سلام. (2) .......................................... (1) برداشت آزاد از فراز «اَنتَ الْمَولی وَ اَنا العَبْد وَ هَل یَرحَمُ العَبدَ اِلَّی الْمَولی» مناجات حضرت امیرالمومنین(ع) در مسجد کوفه (2) سلام از اسماء خداست.