اندَر زِنامه

دست‌نوشت‌های یک مَن؛ یک مَنِ حقیقی در فضای مجازی؛ سیدمجتبی‌مومنی

اندَر زِنامه

دست‌نوشت‌های یک مَن؛ یک مَنِ حقیقی در فضای مجازی؛ سیدمجتبی‌مومنی

حرف‌ها گاهی از درون به بیرون و گاهی از بیرون به درون منتقل می شود.
«اندَر» و «زِ» هر کدام مصداقی برای این امر اند.

قبل‌نوشته‌ها

آخری‌ها

شب نهم

شنبه, ۴ آذر ۱۳۹۱، ۱۰:۵۹ ق.ظ
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم / أَرَأَیْتَ الَّذِی یُکَذِّبُ بِالدِّینِ ﴿١﴾ فَذَلِکَ الَّذِی یَدُعُّ الْیَتِیمَ ﴿٢﴾ وَلا یَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْکِینِ ﴿٣﴾ فَوَیْلٌ لِلْمُصَلِّینَ ﴿٤﴾ الَّذِینَ هُمْ عَنْ صَلاتِهِمْ سَاهُونَ ﴿٥﴾ الَّذِینَ هُمْ یُرَاءُونَ ﴿٦﴾ وَیَمْنَعُونَ الْمَاعُونَ ﴿٧﴾ استفتاء: آیا مس کردن نقش «آرم جمهورى اسلامى» ایران که روى نامه‏ها و بلیت‏هاى اتوبوس و... وجود دارد حرام است؟  همه مراجع (به جز خامنه‏اى، فاضل و مکارم): بنابر احتیاط واجب بدون وضو مس نکنند. (تبریزى، صراط‌النجاة، ج 5، س 987؛ امام، استفتاءات، ج‌1، وضو، س‌80؛ صافى، جامع‌الاحکام، ج‌1، س‌53و54 و دفتر: بهجت، سیستانى، وحید و نورى.)  آیه‌الله‌خامنه‏اى: چنانچه در نظر عرف، اسم جلاله محسوب و خوانده شود، مسّ آن بدون وضو حرام است. (‌خامنه‏اى، اجوبة، س 157.)  آیات عظام مکارم و فاضل: اشکال ندارد؛ ولى بهتر است آن را بدون وضو مسّ نکنند. (‌فاضل، جامع المسائل، ج 1، س 184؛ مکارم، استفتاءات، ج 2، س 75.) منبر: بسم‌الله الرحمن‌الرحیم یاس و ناامیدی یکی از مواردی‌ست که ادامه دادن را متوقف می‌کند. اگر در هر مسیری و با هر هدفی یاس به سراغ آدم بیاید، شخص در ادامه‌ی مسیر دچار کم‌حوصلگی و حتی ناتوانی می‌شود. یاس و ناامیدی را نمی‌توان در همه‌ی حالات مذموم و ناکار آمد دانست. گاهی خوب است که در مسیر نادرست، آدمی مایوس و ناامید شود. یکی از موادی که ناامیدی گناه است، ناامیدی از رحمت خداوند متعال است. اهمیت این موضوع تا جایی‌است که خداوند در سوره‌ی زمر آیه 53 می‌فرماید: ای کسانی که بر خود ستم و اسراف کرده‌اید، از رحمت خداوند ناامید نشوید. این آیه خطاب به کسانی است که به زبان خودمانی خیلی گناه کرده‌اند و به نفس خود ظلم کرده‌اند، یعنی خداوند متعال در حق مردم بدکار چنین با عطوفت و رحمانیت برخورد می‌کند. این یاس و ناامیدی آدمی را از محبت خدا دور می‌کند و به نوعی باعث بد بینی او به خداوند متعال می‌شود. حال آیا بنده‌ای که به آفریننده‌اش امیدی ندارد، هیچ عبادتی می‌کند؟ همین عامل با عث سقوط معنوی بیشتر بنده در گناهان می‌شود. در مقابل ناامیدی به خداوند، امیدواری وجود دارد. امید به رحمت الهی آن‌قدر مرتبه‌ی بالایی دارد که شاید درک آن کمی سخت باشد. در روایتی از رسول اکرم داریم که در قیامت خداوند از بنده‌اش می‌پرسد: چه چیز باعث شد که تو فلان منکر را ببینی و نهی از آن نکردی؟ در این وقت بنده جواب می‌دهد، من به تو امید داشتم و از مردم می‌ترسیدم. در این هنگام ندا از طرف حضرت حق می‌آید که این گناه‌ش را آمرزیدم.(احیاءالعلوم،ج4،ص 126) ببینید ناامیدی و امیدواری به رحمت الهی تا چه حد اثرات متفاوتی دارد. از جمیع این صحبت‌ها می‌توان گفت که ناامیدی از رحمت الهی هم از حربه‌های شیطان است. چون با این‌کار نا خواسته از عمل به خیر و ثواب محروم و ناامید می‌شویم و لاجرم به گناه رو می‌آوریم. خداوندا توفیق رجاء و امیدواری دائم به رحمت الهی را به ما عطا بفرما. خداوند امید گرفتاران را نا امید نگردان. و صلی‌الله علی محمد و آل محمد. روضه: همه‌ی مصیبت‌ها و داغ‌ها منشاء و ملجه‌ای دارند. حتی مصیبت‌هایی که قبل از وقوع‌شان شخص از آن‌آگاه می‌شود و به نوعی نشانه‌اش را می‌بیند. فرزندان امام حسین(ع) در عصر روز تاسوعا و قتی صدای شمر را شنیدن داغ‌شان شروع شد. وقتی شمر عموهای عزیزشان به خصوص عباس‌بن‌علی را به عنوان خواهرزاده خواند و با محبتی تصنعی برایش امان‌نامه آورد. تصور کنید همه‌ی امیدتان به یک نفر است، سال‌ها و روزها به حضورش دلگرمید. چند ساعت مانده به روز موعد یک نفر بخواهد امیدتان را نا امید کند. امیدواران حضرت عباس دخترکان حسین(ع) هستند.   عموی عزیز ما، شیر ام‌البنین و انیس‌الامام با مشک راهی شط شد، در اکثر مقاتل آمده است که هیچ کس در مسیر رفت توان نزدیک شدن به آقا را نداشت، وقتی مشک پر به دوش باز می‌گشت، عده‌ای (در روایتی 80نفر و دروایت دیگر 180نفر) نفر گرد او حلقه زدند، اما کسی به سمت آقا نمی‌آمد، آقا مسیر خود را کج کرد که از نخلستان عبور کند، این تعداد همه‌شان شمشیر و نیزه به دست آقا را دنبال می‌کردند. ناگهان از پشت نخلی زید‌بن ورقاء ضربتی به دست راست ایشان زدند و در این هنگام همه‌ی موران شیر شدند و ...... علی‌لعنت‌ا... علی القوم‌الظالمین. خداوندا به حرمت عباس‌ابن‌علی(ع) توفیق یاری امام زمان‌مان را نصیب ما بگردان. الهی به حق عباس هیچ امیدی را ناامید نگردان. و عجل‌اللهم فی فرج مولانا صاحب‌الزمان(عج) الفاتحه   پ.ن۱) منبر 1(حجم حدود ۱۵۰ کیلو بایت) منبر مکمل 2 (حجم حدود ۶۰۰ کیلو بایت) پ.ن۲) سینه‌زنی (حجم حدود ۷۰۰ کیلوبایت) روضه شجاعت (حجم ۳۰۰ کیلو بایت) روضه ادب(حجم حدود ۶۵۰ کیلوبایت) روضه مادر و پسر (حجم حدود ۷۰۰ کیلو بایت) روضه شهادت  (حجم حدود ۷۰۰ کیلو بایت) مقتل عربی عموجان سادات (حجم حدو ۶۵۰ کیلو بایت) ادای آدمی را در می آوردم که خیلی عموجان سادات را دوست دارم، همین علاقه بود که دلم نیامد با یک روضه مکمل هیئت امشب بگذرد. پ.ن۳) اگر از این مراسم بهره بردید، در پیوند روزانه، پس نویس وبلاگ یا هر جای دیگر مراسم هیئت را اعلام کنید. پ.ن ۴)  در صورتی که فایل صوتی یا متنی خوب مناسب هیئت داشتید، ما را بی‌بهره نگذارید. پ.ن۵) برای ختم قرآن هم به مدد صاحب این روزها و همکاری یکی از دوستان ثبت نام کنید.       پ.ن۶) مادری که می‌خواهد شرمنده ام‌البنبن نباشد.
۹۱/۰۹/۰۴ موافقین ۰ مخالفین ۰
سید مجتبی مومنی

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی