اندَر زِنامه

دست‌نوشت‌های یک مَن؛ یک مَنِ حقیقی در فضای مجازی؛ سیدمجتبی‌مومنی

اندَر زِنامه

دست‌نوشت‌های یک مَن؛ یک مَنِ حقیقی در فضای مجازی؛ سیدمجتبی‌مومنی

حرف‌ها گاهی از درون به بیرون و گاهی از بیرون به درون منتقل می شود.
«اندَر» و «زِ» هر کدام مصداقی برای این امر اند.

قبل‌نوشته‌ها

آخری‌ها

کتابی که قرار بود برای نوجوانان باشد.

سه شنبه, ۴ ارديبهشت ۱۳۹۷، ۱۰:۵۴ ق.ظ

در اولین تبلیغ‌هایی که برای کتاب منتشر شد؛ آمده بود: «نشر «صهبا» رمان «چُغُک» را که مناسب رده سنی #نوجوان است با محوریت مبارزات مردم #مشهد و نقش «رهبر انقلاب» در آن منتشر کرد.»
گزینه برای مخاطب نوجوان بودنش عامل اصلی برای ایجاد رغبت در خواندنش بود.
کتاب قطع مناسب و قابل حمل خوش‌آیندی دارد. فارغ از تصویر سازی روی جلدش که با نگاه اول ذوق خواندن را کم می‌کند، تصویرسازی‌های درونی‌اش انصافا حال و هوای دیگری دارد و قطعا بهتر است.


این کتاب به گفته اهالی کتاب اولین کتاب در دسته‌بندی «سینمارمان»(۱ ) قرار می‌گیرد. شیوه جالبی که به خصوص برای مخاطب جذاب است و خستگی ناشی از یک باره خواندن کتاب را کم می‌کند.[البته بماند که در بخش‌های اولیه تصاویر عملا چنین کارآیی ندارند و متن تصاویر را دوباره روایت می‌کنند.]
اما این‌که کتاب برای مخاطب نوجوان نوشته شده است یا نه؛ می‌توان گفت که نه الزاما.
کتاب ماجرای روایت روزهای نوجوانی پسرکی است که به نحوی با آقا در جریان مبارزات ارتباط دارد. روایتی که به وضوح مشخص است در سال‌هایی دور از نوجوانی روایت شده و راوی(احتمالا نویسنده یا بازنویس یا...) سعی در تغییر و نوجوان‌پسند(نوجوانیزه کردن) متن نداشته است.

این‌که اتفاق‌های کتاب در دوره نوجوانی راوی اتفاق افتاده به تنهایی نمی‌تواند دلیلی برای نوجوانانه بودن آن باشد. این‌که می‌شد این کتاب نوجوانانه بشود یا نه؛ به نظرم با یک #بازنویسی تمیز می‌شد این اتفاق بیفتد.
به نظرم در بهترین حالت این کتاب می‌تواند برای نوجوانان اهل مشهد یک گزینه جذاب با گزینه همزادپنداری خوش‌آیند باشد.

چرا اسم کتاب «چغک» است؟ در بخشی از کتاب آمده؛ 
«جثه‌ام از همه انقلابی‌های مشهد کوچک‌تر است و هر کس مرا در جمع آنها می‌بیند، فکر می‌کند اشتباهی شده که من در جمع مبارزان درجه یک هستم؛ اما همین کوچک بودنم، باعث شده بتوانم مثل مبارزان بزرگسال، کارهای مهمی برای انقلاب انجام بدهم. به خاطر همین جثه کوچک و البته به خاطر زبر و زرنگی‌ام، بین بزرگان انقلابی مشهد، معروف شده‌ام به چغک!»





[1] در این نوع از روایت؛ تصاویر به کمک متن می‌آید و بخشی از داستان را تصاویر روایت می‌کند و کتاب را پیش می‌برد. 


۹۷/۰۲/۰۴ موافقین ۰ مخالفین ۰
سید مجتبی مومنی

کتاب بخوانیم

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی