تای تمت

هفته‌ی اول ماه رمضان بود، به نظرم سوم یا چهارم مرداد. این بنر را این‌جا(پ.ن1) نصب کردند. پیش خودم گفتم، الان چه وقت این بنر است؟ هنوز ماه به هم (به ضم ها و سکون میم) هم نرسیده که این را چسبانده اند. امروز وقتی در ترافیک خیابان بهارستان مانده بودم، دوباره این بنر را دیدم، حس کردم به همان سرعت باد گذشت.       ...................................................................... پ.ن1) در خیابان بهارستان و روبروی بیمارستان طرفه پ.ن2) در مسابقات «جام رمضان وبلاگ نویسان» سوم شدیم. این هم عکسهای برندگان و اهدای جوایز. (د.پ.ب.م.ک.ر.م) پ.ن3) در بخش راهنمای پنل مدیریت وبلاگ این متن موجود است، (قابل توجه وبلاگ نویس‌های حرفه‌ای!!!!!! که اصلا برای اعصاب مخاطب ارزش قائل نیستند): «در پایان آنکه استفاده از موسیقی در وبلاگ با وجود جاذبه اولیه آن میتواند باعث نارضایتی بازدیدکنندگان نیز شود و اصولا پخش موسیقی همراه با بازشدن وبلاگ چندان حرفه ایی نیست. در نظر داشته باشید که در صورتی که بازدیدکننده شما در محل کار ، اواخر شب یا در هنگام گوش دادن به موسیقی دیگری وبلاگ را برای مطالعه باز کند موسیقی وبلاگ شما می تواند باعث آزار وی شود.»

شب احیاء

خانواده سه نفره‌شان جلوی‌مان نشسته بودند. تا وقتی بیدار بود مشغول شیطتنت بود. مادر از محبت بی‌پایان تحملش می‌کرد. وقتی هم که خوابید، عصمت را ترجمه کرد.  پدرش تا قبل از رسیدن به اسم حضرت حجت(عج)، (لحظه‌ای که با دوربین موبایل عکس گرفتم) دو قرآن را یکی با یک دست بالای سر خودش و دیگری را با دست دیگر بالای سر دردانه‌اش نگه داشته بود.

چِشه مایی دادا

برای افطار دعوت بودم. خواب ماندم، کمتر از 20 دقیقه به اذان راه افتادم. در چهارراه سرچشمه پشت چراغ قرمز بودم، رادیو ماشین هم روشن بود. موذن اشهدان لااله الا الله می‌گفت، موتوری که کنار دستم به اجبار پشت چراغ قرمز ایستاده بود، یک شیشه آب معدنی کوچک دستش بود. از بخار رویش می‌شد حدس زد باید، خیلی خنک باشد. داشتم نگاهش می‌کردم که سرش را چرخاند سمت من و به شیشه‌‌ی ماشین اشاره کرد. شیشه را پایین آوردم گفت: داداش اذان زد؟ با سر اشاره به رادیو ماشین کردم و صدای رادیو را هم بلند تر کردم، گفتم به نظرم آخرشه. تشکر کرد یا نه را نفهمیدم چون چراغ سبز شده بود و سریع رفت، راه افتادم چند ثانیه بعد وقتی از کنارش رد می‌شدم، دیدم بطری آب معدنی کوچک را تا نصف سر کشیده و به زحمت کلاج موتور را برای تعویض دنده گرفته است.   نمی‌دانم چرا، ولی حس خوش‌آیندی داشتم. به انتهای خیابان که رسیدم در آینه دیدم که نزدیکم می‌شود، آرام‌ رفتم، وقتی رسید نزدیکم با چند بوق توجه‌اش را جلب کردم، با صدای بلند گفتم: قبول باشه. خندید و با چند بووق جوابم را داد: چِشه مایی دادا ............................................ پ.ن1) این متن از یادداشت‌های روزانه ماه رمضان قبل است، داشتم می‌خواندم‌ش به نظرم جالب آمد. پ.ن2) این یادداشت روز 20 مرداد بود، یعنی با حساب جمعه می‌شود، یک سال قبل. پ.ن۳) خاطره تبلیغی جالبی‌ست، ماه رمضانی. پ.ن۴) مناجات امیر(ع) در مسجد کوفه آدم را به زانو در می‌آورد.

پیام‌بر کوچک، شمشیر دولبه

در مورد پیامک و افتتاح سرویس‌های آن روایت‌های متفاوتی وجود دارد، که قطعا در این یادداشت نمی‌خواهیم به همه‌ی آن بپردازیم. ظاهرا در سال 81 یک شرکت چینی در مناقصه‌ای جهت نصب و راه‌اندازی تجهیزات مربوط به پیامک وارد ایران می‌شود. این سرویس به سرعت جای خود را در بین کاربران پیدا می‌کند. به گفته‌ی برخی از آمارها بعد از حدود 4 سال روزانه حدود 20 میلیون پیامک در بین کاربران رد و بدل می‌شده است.  از جمله خصوصیت‌هایی که ماه رمضان به طور خاص بر روی پیامک دارد دو وجهی بودن آن‌هاست. پیامک‌هایی که می‌توانند طنز یا کاملا جدی باشند. مثلا پیامک‌هایی که در مورد حلول ماه است و با عنوان یوم‌الشک در بین کاربران منتشر می‌شود یا پیامک‌هایی که مخصوص سحر و افطار است و افق‌های مختلف را دست‌مایه‌ی طنز قرار می‌دهد. این خصوصیت از جمله خصوصیت‌هایی‌ست که در مورد دیگر زمان‌ها کمتر اتفاق می‌افتد.  ..................................... پ.ن1) ماه رمضان ماه خاصی است، آن هم در همه حوزه‌ها حتی پیامک پ.ن2) این مطلب به سفارش دبیر پرونده رسانه رمضان نوشته شد ولی خوش‌شان نیامد، گذاشتم برای خودم بماند.  (متن کامل در ادامه مطلب موجود است.) پ.ن3) امتحانات روز به روز سخت‌تر می‌شود.  پیام‌بر کوچک، شمشیر دولبه موبایل در ایران تلفن همراه (موبایل) در ابتدای دهه‌ی هفتاد، وارد کشور شد. در ابتدای حضور این تکنولوژی استقبال چندانی از آن بعمل نیامد و در مجموع 10000 خط تلفن طی دو سال یعنی از سال 1372 تا 1374 به زحمت بین کاربران توزیع گردید. شاید عدم استقبال از این پدیده در کشور را بتوان به عدم اطلاع مردم از این وسیله دانست. بعد از این‌که این وسیله‌ی ارتباطی در دو سال اول برخی قابلیت‌ها و خواص خود را نشان داد در سال 74 تعداد متقاضیان تلفن همراه به دو برابر رسید. این عرضه و تقاضا رابطه‌ی مستقیم و صعودی خود را ادامه داد تا این‌که به گفته‌ی برخی از آمارها در سال 1390 نفوذ این پدیده در خانواده‌ها را صد درصدی دانستند، یعنی همه‌ی اعضای خانواده از این سیستم استفاده می‌کنند. پیامک در ایران در مورد پیامک و افتتاح سرویس‌های آن روایت‌های متفاوتی وجود دارد، که قطعا در این یادداشت نمی‌خواهیم به همه‌ی آن بپردازیم. ظاهرا در سال 81 یک شرکت چینی در مناقصه‌ای جهت نصب و راه‌اندازی تجهیزات مربوط به پیامک وارد ایران می‌شود. این سرویس به سرعت جای خود را در بین کاربران پیدا می‌کند. به گفته‌ی برخی از آمارها بعد از حدود 4 سال روزانه حدود 20 میلیون پیامک در بین کاربران رد و بدل می‌شده است. رسانه‌ی دو وجهی رمضان با این حجم ارتباطی که در بین کاربران وجود دارد می‌توان به ارزش چنین پدیده‌ای به عنوان رسانه‌ای قوی و تاثیرگذار نگاه کرد. رسانه‌ای که الان علاوه بر کاربردهای خانوادگی و دوستانه ابزاری برای تبلیغ و به نوعی رسانه‌ی تبلیغی شده‌است. البته این تنها یکی از کاربردهای این رسانه است و اموری که با این تکنولوژی قابل انجام است، دسته‌بندی‌های فراوانی دارد.  در ایام مختلف سال این رسانه نقش خود را در جایگاه‌های مختلف به خوبی ایفا می‌کند. ماه رمضان یکی از همین زمان‌هاست. پیامک‌های این ماه حال و هوای خود را داند. در نگاه کلی می‌توان با معیار زمان پیامک‌های این ماه را به چند دسته تقسیم کرد: پیامک‌های حلول ماه، پیامک‌های سحر و افطار، پیامک‌های شب‌های قدر و شهادت حضرت امیر(ع) و در آخر پیامک‌های عید فطر. از جمله خصوصیت‌هایی که ماه رمضان به طور خاص بر روی پیامک دارد دو وجهی بودن آن‌هاست. پیامک‌هایی که می‌توانند طنز یا کاملا جدی باشند. مثلا پیامک‌هایی که در مورد حلول ماه است و با عنوان یوم‌الشک در بین کاربران منتشر می‌شود یا پیامک‌هایی که مخصوص سحر و افطار است و افق‌های مختلف را دست‌مایه‌ی طنز قرار می‌دهد. این خصوصیت از جمله خصوصیت‌هایی‌ست که در مورد دیگر زمان‌ها کمتر اتفاق می‌افتد. رفت و آمد پیامک‌ها در شب و روز حلول ماه و شب عید فطر به بیشترین حجم خود می‌رسد. برای مثال فقط در سال گذشته در حدود 40 میلیون پیامک در ماه رمضان در بین کاربران رد و بدل شده بود.