پدیده ی نمایشگاه

یکی از پدیده‌هایی که بصورت مکرر در کشور ما اتفاق می‌افتد، نمایشگاه است. این‌که چه نمایشگاهی باشد، مهم نیست. از کتاب و مطبوعات گرفته تا خوردنی‌ها و پوشیدنی‌ها. ولی نمی‌دانم که گاهی چرا به جایی می‌رسیم، که تنها عرضه کنیم. بدون هیچ تقاضایی. نمایشگاه مطبوعات هم نمونه‌ای از این نمایشگاه‌هاست. خیلی برای جالب است، حضور نشریاتی که اسم‌شان را هم نشنیده‌ام. این‌ها حضورشان با عدم حضورشان یکی‌ست. (1) آن‌هایی که در این چند روز هیچ تغییر و تحولی در  شان دیده نمی‌شد. دریغ از حتی یک بنر، خدای ناکرده استند و حتی عکس جلد نشریه‌شان. نمی‌دانم شاید نظر عده‌ای (2) معتقدند ما ایرانی‌ها فقط برای کلاس این کار را انجام می‌دهیم، درس باشد. ............... (1)    این تعبیر کاملا شخصی‌ست. (2)    این عده نه تعداد، نه طرز فکر و حتی مکان مشخصی ندارند.

مهر

هوالحی الذی لایموت *نزدیک مهر که می‌شویم، یاد این جمله می‌افتم. «مِهری که به مِهر داریم از آن جهت است، که مِهر مقدمه‌ی برای مِهراست...» جمله‌ی محبوبی که در سال‌های دبیرستان همیشه در ابتدای نوشته‌های اول سال‌ام بود. جمله‌ای که آن موقع بعضی دوستان‌م می‌گفتند یعنی چه؟ بعضی هم... نمی‌دانم این جمله را در جایی خوانده بود یا نه ولی هر چه بود ازش خوشم می‌آمد. تکرار واژه مهر با معنی‌های متفاوت‌ش برایم جالب‌ترش می‌کرد.