اندَر زِنامه

دست‌نوشت‌های یک مَن؛ یک مَنِ حقیقی در فضای مجازی؛ سیدمجتبی‌مومنی

اندَر زِنامه

دست‌نوشت‌های یک مَن؛ یک مَنِ حقیقی در فضای مجازی؛ سیدمجتبی‌مومنی

حرف‌ها گاهی از درون به بیرون و گاهی از بیرون به درون منتقل می شود.
«اندَر» و «زِ» هر کدام مصداقی برای این امر اند.

قبل‌نوشته‌ها

آخری‌ها

عطر نرگس یاس

چهارشنبه, ۵ دی ۱۳۸۶، ۰۲:۱۰ ب.ظ
دیگر خسته شده ام. نمی دانم چه کنم؟ به کجا بروم؟ در انتظارم **** وقتی صبح می شود، با ندبه همه تاریخ اسلام را مرور می کنم و تو را نیز می خوانم. تمام طول روز به خصوص نزدیک ظهر مثل آدم های بی قرار، بی تابت می شوم، راه میروم، قرآن می خوانم؛ ولی انگار دل مرا قراری نیست **** روز که از نیمه گذشت کم کم اضطرابم به قصه می گراید و من به غم. نزدیک غروب که می شود من می مانم و زانوانی در بغل، سمات بر زبان، قصه دوری تو در دل، اشک به چشم و خون به دلم. ****
۸۶/۱۰/۰۵ موافقین ۰ مخالفین ۰
سید مجتبی مومنی

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی