مقدمه‌ای برای یاران حضرت مهدی(عج)

مقدمه‌ی سربازی* یکی از دعاهایی که در بین مردم رواج دارد و معمولا در ادامه دعا برای سلامتی و تعجیل در ظهور حضرت صاحب‌الزمان(عج)، زیاد از آن استفاده می‌شود. دعایی‌ست که مضمون آن این است که دعا کننده از یاران و همراهان امام عصر بعد از ظهور باشد. دعاهایی مثل: اللهم‌اجعلنا من خیر انصاره و اعوانه اللهم اجعلنا من شیعته و محبین که این دعا هم عموما برگرفته از ادعیه‌ی خاص حضرت مثل دعای عهد، ندبه یا دعای دیگر منتسب به امام زمان(عج) است. نمی‌دانم شما از آن جمله‌اید که از این دعاها استفاده می‌کنید، یا نه؟ شخص من هم از آن جمله‌ام که بعضا در نمازها از این عبارت‌ها و شبه آن استفاده می‌کنم. (خطاب به خودم و شاید شما) اما تا حالا به این فکر کرده‌ایم که برای رسیدن به این جایگاه یا مرتبه چه باید کرد؟ آیا صرف این‌که در نمازها برای تعجیل فرج دعا کنیم، کفایت می‌کند؟ البته این مسئله را نباید نادیده گرفت که دعا عامل بسیار موثری در امور است[1]، اما تنها عامل و تمام اثر آن نیست. مثل این‌که بگوییم شرط لازمی برای امری وجود دارد اما این شرط لازم کافی نیست. من در این یادداشت کوتاه آن هم با سطح سواد ناقص و زبان الکن نمی‌خواهم در مورد منتظران حضرت صاحب(عج) و وظایف آن‌ها بنویسم، که حتی اگر بخواهم هم نمی‌توانم در این مورد بنویسم یا صحبت کنم. اما نکته‌ای که می‌خواهم کمی به آن توجه و دقت کنیم، تنها وظیفه‌مان نیست، بلکه شاید بتوان گفت دلیلی برای خواسته‌مان است. مثل این‌که چرا می‌خواهیم سرباز آقا شویم؟ چرا می‌خواهیم از همراهان و یاران ایشان شویم؟ به نظرم می‌رسد اگر هر کدام از آدم‌هایی که این دعا را در نمازها، توسلات و خواسته‌هایشان می‌خوانند، بتوانند به این سوال پاسخ دهند و خودشان را با ادله‌ی منطقی و نه احساسات صرف قانع کنند در راه رسیدن به هدف توفیق بیشتری پیدا می‌کنند. در روایات داریم کسی که به رحمت بخشنده‌اش امیدوار است به خواسته‌اش می‌رسد،[2] مقدمه‌ی رسیدن به امید هم یقین در خواسته است که اگر یقین نداشته باشی نمی‌دانی که چه می‌خواهی، همین عامل ناخواسته سردرگمی و ودر نتیجه نا امیدی را به همراه می‌آورد.  نکته‌ی دیگری که به نظرم مهم‌تر از قسمت قبل است، یک اصل صرفا دینی و اعتقادی نیست، و آن این است که اگر برای رسیدن به یک هدف و خواسته، انسان در مورد درستی و صحیح بودن آن به نتیجه برسد، و یقین حاصل کند، قطعا برای محقق شدن آن هم از تلاش و کوشش هیچ‌گونه کم و کاستی نخواهد داشت. اگر آدم به این درجه‌ی از یقین و لزوم با عقل منطقی خودش برسد که باید و به هر دلیل منطقی همراه و یاور امام‌ش باشد، در این مسیر و برای رسیدن به این هدف والا زحمت فراوان می‌کشد و این عامل هم در رسیدن به جایگاه و مقام کمک می‌کند. شاید اگر بخواهیم به طور خلاصه بگوییم، می‌شود گفت: رسیدن به یقین و دلیلی منطقی برای چرایی کار است که ما را برای رسیدن به هدف یاری می‌دهد و شاید هم این امر تسریع‌کننده برای رسیدن به جایگاه مورد نظر باشد. به نظرم مسئله‌ی جدیدی نباشد و نشنیده باشید، که فرموده‌اند اگر تعداد یاران حضرت صاحب(روحی فدا) محیا باشند و مختصات لازم برای یاوری حضرت آماده باشد، فرج محقق می‌شود. ان‌شالله که هرکدام از ما بدانیم که چه می‌خواهیم و در مورد چرایی آن یقین حاصل کنیم و تک تک مان عامل تعجیل در فرج حضرت باشیم. [1] - در برخی از روایات داریم که دعا بر قضا و قدر هم اثر گذار است. [2] - آیه‌ای هم در قرآن داریم که می‌فرماید لاتقنطوا من رحمت ا... * این یادداشت را برای نشریه‌ی امان به مناسبت نیمه شعبان نوشته‌ بودم.